به گزارش "ورزش سه"، شانگهای شنهوا به این مهاجم ۳۳ ساله بیشترین حقوق یک بازیکن فوتبال را در سراسر جهان می‌پردازد؛ ۷۳۰ هزار یورو. با این حال ممکن است بعد از دو بازی رفت و برگشت فینال جام حذفی چین اجازه ترک باشگاه را به او بدهد.

مساله اما اینجاست سایر بازیکنان خارجی سوپرلیگ چین که در سال منتهی به جام جهانی می‌خواهند در لیگ‌های معتبر بازی کنند و شانس حضور در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه را از دست ندهند به راحتی توس نمی‌توانند تیم‌هایشان را ترک کنند.

با قوانین مالیاتی سفت و سختی که چین در فوتبال وضع کرده، جایگزین کردن این بازیکنان خارجی با بازیکنی دیگر هزینه بسیار زیادی برای باشگاه‌ها دارد و به راحتی تن به از دست دادن بازیکنان تحت قراردادشان نمی‌دهند.

گوانگژو اورگرانده، قهرمان چین که به تازگی فابیو کاناوارو را بار دیگر به عنوان مربی به خدمت گرفته، در صدد است در سال ۲۰۲۰ تیمی روانه میدان کند که همه بازیکنانش چینی باشد. با این حال باید منتظر نشست و دید که آیا واقعا می‌توانند این کار را بکنند و اگر هم بکنند آیا واقعا غیرقابل شکست باقی می‌مانند یا نه.

جی ژه، مدیر شرکت بازاریابی ورزشی «رد لانترن» در لندن که متخصص فوتبال چین هم هست می‌گوید:«بدون شک بازیکنی مثل توس به راحتی می‌تواند برود. البته فقط به این خاطر که او در چین خیلی خوب بازی نمی‌کند. پائولینیو از گوانگژو به بارسلونا رفت اما آن هم پیشنهادی بود که به راحتی نمی‌شد رد کرد. تا کنون بازیکنان کلیدی‌ای بوده‌اند که قراردادشان را تمدید کرده‌اند. مثل رناتو آگوستو در بی‌جینگ گوان و فردی گوارین شنهوا. حالا اما باشگاه‌های چینی با توجه به وضع قوانین جدید مالیاتی نمی‌توانند به راحتی سابق بازیکن بخرند. از این رو سعی می‌کنند ستاره‌هایشان را نگه دارند تا این که بگذارند آن‌ها بروند».

به گزارش خبرگزاری فرانسه از پکن، مارک درایر، موسس شرکت «اسپرت اینسایدر» چین هم که به صورت تخصصی در حوزه تجارت ورزشی فعالیت می‌کند نظری مشابه بالا دارد:«در گذشته تیم‌ها خیلی راحت بازیکنان خارجی‌شان را عوض می‌کردند. نه به این خاطر که واقعا نیاز به این کار داشتند بلکه به این خاطر که ایجنت‌های بازیکنان ترجیح می‌دادند هر سال حق دلالی بگیرند. حالا اما اگر شما قرارداد بازیکن‌تان را تمدید کنید دیگر لازم نیست او را از دست بدهید و بابت یک بازیکن دیگر که به جایش نیاز دارید صد درصد مالیات پرداخت کنید».

قمار بزرگ

جام جهانی ۲۰۱۸ همه آب‌ها را گل کرده است. چین به جام جهانی نرسیده است اما بازیکنان خارجی حاضر در لیگ این کشور می‌خواهند مربیان تیم‌های ملی کشورشان را مجاب کنند که آن‌ها را برای روسیه انتخاب کنند. مشکل اینجاست که قانع کردن یک مربی از کشور چین کار بسیار سختی است.

شایعه شده که جیوانی مورنو، هم‌تیمی توس در شنهوا می‌خواهد به کشورش برگردد تا شانسش را برای قرار گرفتن در تیم ملی کلمبیا بالا ببرد. حالا این که شنهوا راضی می‌شود که بازیکن محبوبش به این راحتی‌ها برگردد بحث دیگری است.

جی ژه می‌گوید بازیکنانی نظیر اسکار که باشگاه شانگهای او را ۶۰ میلیون یورو از چلسی خرید نیز ممکن است با وسوسه بازگشت به تیم ملی برزیل به باشگاه دیگری برود:«اما این قمار بزرگی برای اوست. او وقتی هنوز در چلسی بود دیگر برای تیم ملی برزیل بازی نمی‌کرد. در ضمن، بازیکنی مثل رناتو آگوستو در بی‌جینگ گوان و ژیل در شانگدونگ لوننگ با این که در لیگ چین بازی می‌کنند هنوز به تیم ملی دعوت می‌شوند».

در فصل نقل و انتقالات زمستانی گذشته، باشگاه‌های چینی با خریدهای پر سر و صدایشان نه فقط دنیای فوتبال که دنیای اقتصاد را هم به شدت تکان دادند. ناگهان اما اتحادیه فوتبال چین حس کرد که با این روند بازیکنان چینی به زودی محو می‌شوند. به همین دلیل هم قوانین سفت و سخت مالیاتی وضع کرد و اعلام کرد که از محل درآمد مالیاتی، روی بازیکنان چینی سرمایه‌گذاری مضاعف می‌کند.

با این حال ژائو یو، یکی از مدیران شرکت مشاوره ورزشی «کی سولوشن» در پکن معتقد است باز هم باشگاه‌های چینی راه حلی برای دور زدن قوانین نقل و انتقالات بازیکنان پیدا می‌کنند. مثل باشگاه تیانجین کوانجیان که آنتونی مودسته فرانسوی را از کلن قرضی گرفت:«اتفاقی که برای نیمار افتاد ممکن است برای چین هم تکرار شود.»

او پیش‌بینی می‌کند باشگاه‌های چینی دست آخر به پرداخت مبالغی نزدیک به ۲۲۲ میلیون یورو – قیمت انتقال نیمار از بارسلونا به پاریس – راضی می‌شوند. چه این پول را به باشگاه دیگری بدهند چه نصف آن را بابت مالیات بپردازند.

منبع: سایت بازار ورزش